พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว “พระบิดาแห่งกิจการกำลังสำรองของไทย”
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงตระหนักถึงภัยที่มาจากการรุกรานชาติบ้านเมืองโดยชนชาติตะวันตก พระองค์ได้ทรงกำหนดอุดมการณ์ของพระราชอาณาจักรสยามขึ้น โดยกำหนดให้มี ๓ สถาบันหลัก คือ “ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์” ซึ่งถือเป็นนโยบาย ส่วนเครื่องมือที่จะปลูกฝังจิตสำนึกของประชาชนต่อทั้งสามสถาบันนี้ ก็คือ “กิจการเสือป่า” และ “ลูกเสือ” ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าเป็นการถือกำเนิดของกิจการรักษาดินแดน อย่างเป็นทางการ “เสือป่า” ถือกำเนิดขึ้นเมื่อวันที่ ๖ พฤษภาคม ๒๔๕๔ เพื่อเปิดโอกาสให้คนไทยที่มิได้รับราชการทหารเข้ารับการฝึกอบรมให้มีจิตใจรักชาติบ้านเมือง มีกำลังร่างกายแข็งแรง มีความรู้ในเรื่องอาวุธและวิธีการรบตลอดจน เป็นผู้มีระเบียบวินัย และเป็นผู้นำที่ดี เสือป่าในยุคนั้นมีด้วยกัน ๑๑ กองพล แบ่งพื้นที่ตามจังหวัดต่างๆ ในแต่ละจังหวัดมีสโมสรเป็นของตนเอง โดยสโมสรของเสือป่านี้ใช้สำหรับการสังคมของเสือป่าและการฝึกสอนด้วย สโมสรแห่งแรกเปิดขึ้นที่ สนามเสือป่า เขาดินวนา กรุงเทพฯ เมื่อ ๒๒ กรกฎาคม ๒๔๕๔ ทุกบ่ายวันเสาร์เป็นเวลาของเสือป่าหัดวิชาทหาร ซึ่งพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงหัดและสอนด้วยพระองค์เอง เมื่อจบการฝึกในแต่ละครั้งพระองค์มักทรงอบรมเหล่าเสือป่าโดยอาศัยหลักพุทธศาสนา ประกอบ หลังจากอบรมแล้ว เจ้าหน้าที่จะรวบรวมจัดพิมพ์เป็นแบบฝึกเสือป่าและแจกจ่ายต่อไป โดยเฉพาะบทพระราชนิพนธ์ที่เราในยุคนี้รู้จักกันในชื่อ “เทศนาเสือป่า” ที่คำสอนของพระองค์ยังคงใช้ได้ดีมาจนถึงทุกวันนี้ หลังจากที่ได้ตั้งเสือป่าแล้ว พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานกำเนิดกิจการ “ลูกเสือ” ขึ้นอีก โดยมีวัตถุประสงค์เช่นเดียวกับเสือป่า จะผิดกันก็ที่ “วัย” ของผู้เข้ารับการฝึกตามกระแสพระราชปรารภของพระองค์ว่า “กองเสือป่า ก็ได้จัดตั้งขึ้นเป็นหลักเป็นฐานแล้ว แต่ผู้ที่เป็นเสือป่านั้นเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฝ่ายเด็กผู้ยังอยู่ในปฐมวัย ก็สมควรจะได้รับการฝึกฝนด้วยเช่นกัน” จึงได้เกิดกิจการลูกเสือขึ้น เมื่อวันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๔๕๔ และถือเป็นวันกำเนิดลูกเสือแห่งชาติจนทุกวันนี้ จะเห็นได้ว่าวัตถุประสงค์ในการตั้งกองเสือป่าและกองลูกเสือนั้น ก็เพื่อผลิตบุคลากรทั้งที่เป็นเด็กและ ผู้ใหญ่ ที่มีความรู้ความสามารถในวิชาทหาร มีร่างกายและจิตใจที่พร้อมจะร่วมต่อสู้เพื่อช่วยกัน “รักษาดินแดน” รักษาอธิปไตยของชาติ แม้ว่าภายหลังการเสด็จสวรรคตของพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ในปี ๒๔๖๘ ได้ทำให้กิจการเสือป่าสิ้นสุดลง แต่ “หัวใจ” ของภารกิจนั้นยังคงอยู่ เช่นเดียวกับกิจการลูกเสือที่ยังคงดำเนินการมาตราบจน ปัจจุบัน จึงนับได้ว่าพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงเป็น “พระบิดาแห่งกิจการกำลังสำรองของไทย” อย่างแท้จริง